Αγκινάρα: η βασίλισσα των λαχανικών
H ιστορία αναφέρει ότι η αγκινάρα πριν κάπου 6 αιώνες, εθεωρείτο ως ένα από τα πλέον αποτελεσματικά αφροδισιακά προϊόντα, όπου ισχυροποιούσε και βελτίωνε την σεξουαλική επίδοση.
Σήμερα βέβαια, δεν υπάρχουν ενδείξεις για την ιδιότητα αυτή της αγκινάρας, αλλά όμως υπάρχουν αδιάσιστες επιστημονικές αποδείξεις, ότι το προϊόν αυτό της φύσης περιέχει ορισμένα πολύτιμα για την υγεία συστατικά.
Η σιλυμαρίνη που περιέχεται στην άγρια αγκινάρα, είναι ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό, βοηθά στο να εξουδετερώνονται τα βλαβερά μόρια που κυκλοφορούν στον οργανισμό (ελεύθερες ρίζες) και που ανοίγουν συχνά τον δρόμο στη δημιουργία όγκων καρκίνου.
Τα αγαθά όμως της άγριας αγκινάρας, δεν σταματούν εδώ. Περιέχει μεγάλες ποσότητες ινωδών ουσιών που όπως έχομε συχνά αναφέρει, παρόλο του ότι οι ουσίες αυτές δεν περιέχουν θρεπτικά στοιχεία, αποτελούν ωστόσο ένα αποτελεσματικό μέσον για τον καθορισμό του οργανισμού από τοξίνες, προλαβαίνουν υψηλή χολιστερόλη ή ακόμα καρδιακά νοσήματα, υψηλή πίεση, ζαχαροδιαβήτη και καρκίνο του παχέος εντέρου.
Μια μέσου μεγέθους αγριαγκινάρα περιέχει πάνω από 6 γραμμάρια ινωδών ουσιών.
Φρέσκια ή κατεψυγμένη, μισή κούπα καρδιές άγριας αγκινάρας περιέχει 5 περίπου γραμμάρια ινωδών ουσιών, κάπου 20% της απαιτούμενης ημερήσιας ποσότητας για σωστή λειτουργία του οργανισμού.
Οι άγριες αγκινάρες είναι επίσης καλή πηγή μαγνησίου που είναι γνωστό ότι βοηθά στη μείωση υψηλής πίεσης του αίματος. Το μαγνήσιο είναι επίσης γνωστό ότι σταθεροποιεί τους χτύπους της καρδιάς. Μελέτες έχουν δείξει ότι το 20-35% των ασθενών με καρδιακές ανεπάρκειες, έχουν πολύ χαμηλές ποσότητες μαγνησίου στο αίμα τους.
Οι άγριες αγκινάρες είναι επίσης πλουσιες σε Βιταμίνη Β, τόσο απαραίτητη στις εγκύους γυναίκες, για την σωστή ανάπτυξη του εμβρύου.
Αξιοσημείωτο είναι το φαινόμενο που παρατηρείται μετά αφού καταναλώσει κανείς αγριαγκινάρα. Όλα μετά φαίνονται να έχουν πικρή γεύση, ακόμα και το νερό. Τούτο ωφείλεται στην ουσία κυναρίνης που περιέχεται στην αγριαγκινάρα και που φαίνεται να επηρεάζει τους δέκτες του γλυκού που υπάρχουν επάνω στη γλώσσα μας. Κάτι βέβαια που σημαίνει ότι ένα γεύμα με αγριαγκινάρα πιθανόν να μεταβάλει την γεύση των υπόλοιπων ειδών, κρασιού, σαλατικών, ή και κρεάτων.
Πολλοί καταναλωτές, βρίσκουν ότι η ετοιμασία της αγκινάρας σε ένα γεύμα έχει τη φασαρία της, αφού απαιτείται προσεκτικό καθάρισμα και προσοχή στο να μη μαυρίσει (με την προσθήκη χυμού λεμονιού). Υπάρχει και η εύκολη εναλλακτική λύση της κατεψυγμένης. Χάνουν ελάχιστες ποσότητες από τα θρεπτικά συστατικά τους ενώ είναι εύκολες στο μαγείρεμα.
Η άγρια αγκινάρα, το τόσο γνωστό και αγαπημένο είδος λαχανικού, σε τόσα πολλά διαφορετικά φαγητά της Ελληνικής κουζίνας, δεν είναι μόνο γευστικό και απαράμιλλο σε νοστιμιά αλλά αποτελεί και μια πολύτιμη πηγή τόσων πολλών ευεργετικών στην υγεία μας συστατικών, που αξίζει να είναι συχνά παρούσα στο τραπέζι μας, είτε ως τουρσί ορεχτικό ή μαγειρεμένη με τόσους πολλούς εξαίσιους τρόπους.
Η άγρια αγκινάρα είναι ένα ακόμα παράδειγμα των τόσων αναντικατάστατων αγαθών της αλάθητης φύσης και δεν είναι τυχαίο που έχει ονομαστεί ως βασίλισσα των λαχανικών.
