«Κοριός» ο ελληνικός
Ο κόλιανδρος (Coriandrum sativum), προέρχεται από την ελληνική λέξη «κοριός», λόγω της δυσάρεστης οσμής του καρπού του.
Ο κόλιανδρος μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο για τον ξηρό καρπό του (που αποκαλείται σπόρος κολιάνδρου), όσο και για τα φρέσκα πράσινα φύλλα του. Το βότανο παράγεται σήμερα σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, της Μέσης Ανατολής, της Βόρειας Αφρικής, την Ινδία, τον Καναδά και το Μεξικό, κυρίως για την παραγωγή σπόρων κόλιανδρου.
Φρέσκα φύλλα – Τα φύλλα έχουν μια πολύ διαφορετική γεύση από τους σπόρους, είναι παρόμοια με το μαϊντανό, αλλά πιο ζουμερά και με αίσθηση εσπεριδοειδών. Τα ψιλοκομμένα φύλλα κόλιανδρου επίσης, χρησιμοποιούνται ως γαρνιτούρα σε μαγειρευτά πιάτα, όπως κάρι, αλλά δεν πρέπει ποτέ να ψήνονται αρκετά καθώς η θερμότητα καταστρέφει τη λεπτή γεύση τους. Ψιλοκομμένα φύλλα κόλιανδρου είναι ένα εξαιρετικό συστατικό και σε φρέσκες σαλάτες με ντομάτα, αγγούρι και κρεμμύδι. Ο φρέσκος κόλιαντρος είναι προτιμότερο να αποθηκεύεται στο ψυγείο σε αεροστεγείς σακούλες, αλλά δε διατηρείται για πολύ καθώς τα φύλλα στεγνώνουν σε σύντομο χρονικό διάστημα και χάνουν μεγάλο μέρος του αρώματος τους.
Αποξηραμένοι σπόροι κορίανδρου – Έχουν άρωμα κύτρου όταν συνθλίβονται και μπορούν επίσης να χαρακτηριστούν καφτεροί, πικάντικοι και με γεύση πορτοκαλιού. Η συνηθέστερη χρήση των σπόρων είναι ως βασικό συστατικό στη σκόνη κάρι και ως αρωματικό συστατικό στα καπνιστά κρέατα και στα λουκάνικα. Ο κόλιανδρος αποτελεί χαρακτηριστικό της αραβικής και ινδικής κουζίνας, αλλά χρησιμοποιείται επίσης και σε ορισμένες βελγικές μπύρες και σε πολλά αρωματικά πιάτα.
Θεραπευτική Αξία: Οι ερευνητές έχουν διαπιστώσει ότι ο κόλιανδρος έχει αντιοξειδωτική δράση στον ανθρώπινο οργανισμό. Τα φρέσκα φύλλα έχουν χρησιμοποιηθεί στην κλασσική ιατρική για την καταπολέμηση του άγχους και συγκεκριμένα στην ιρανική ιατρική για την αϋπνία.
Έχει διαπιστωθεί ότι ο κόλιανδρος έχει αντιοξειδωτική δράση στον ανθρώπινο οργανισμό. Περιέχει πλούσιες ποσότητες βιταμινών Α, C και Κ, θειαμίνη, ριβοφλαβίνη, φυλλικό οξύ, σίδηρο, ασβέστιο, μαγνήσιο και κάλιο, καθώς και μικροποσότητες φωσφόρου και ψευδαργύρου. Ως βότανο βοηθάει στην ανακούφιση από τη δυσπεψία και τις μολύνσεις από μύκητες και βακτήρια, όπως το E.Coli και τη σαλμονέλα και είναι ένα φυσικό αποτοξινωτικό, μιας και βοηθά στην μείωση της υψηλής χοληστερόλης στο αίμα.
Φαρμακευτικες ιδιοτητες του κολιανδρου
Διοσκουρίδης 2.000 χρόνια πριν…
– Ο κόλιανδρος έχει ψυκτική δύναμη και για αυτό αν τεθεί σαν κατάπλασμα μαζί με ψωμί ή αλεύρι, θεραπεύει το ερυσίπελας και τον έρπητα.
– Μαζί με και σταφίδα θεραπεύει τις φλύκταινες με αίμα στα πόδια, τις φλεγμονές στους όρχεις και τους άνθρακες. – Μαζί με αλεύρι από κουκιά, διαλύει τα οιδήματα των αδένων του λαιμού.
– Ο σπόρος του όταν πίνεται σε μικρή ποσότητα μαζί με γλυκό κρασί αποβάλει τις λεβίθρες και δημιουργεί σπέρμα. (Στο «Χίλιες και μία νύχτες» περιγράφεται η ιστορία ενός εμπόρου που μετά από 40 χρόνια ατεκνίας κατάφερε -με τη βοήθεια ενός κοκτέιλ που περιείχε κόλιανδρο- να αποκτήσει παιδιά.)
– Εάν ληφθεί σε μεγαλύτερη ποσότητα, συγχέει επικίνδυνα τη σκέψη και για αυτό πρέπει να αποφεύγεται η πολλή και συνεχής πόση αυτού.
Πλίνιος 2.000 χρόνια πριν…
Αναφέρει ότι ο κόλιανδρος μαζί με το κύμινο λέγεται ότι διατηρούν τα τρόφιμα αναλλοίωτα…
Υποστηρίζει ακόμη ότι αν κάποιος υπέφερε από πονοκεφάλους και έβαζε το βράδυ κάτω από το μαξιλάρι του σπόρους κόλιανδρου, το πρωί θα ήταν περδίκι.
Tips Διατροφής
– Ο φρέσκος κόλιανδρος πρέπει να μπαίνει πάντα στο τέλος του μαγειρέματος, για να μη χάνει το άρωμά του.
– Για πιο έντονη γεύση, καβουρντίστε τον ελαφρά, πριν τον προσθέσετε στο φαγητό σας.
– Αν παραπέσει στο φαγητό πολύ γαρίφαλο ή άλλο δυνατό μπαχαρικό, διορθώνουμε τη γεύση προσθέτοντας τη διπλή ποσότητα σε κόλιανδρο.
