Ζύμη σφολιάτας
Είναι μία εύπλαστη και μαλακιά ζύμη η οποία έχει την ιδιότητα όταν ψήνεται να φουσκώνει πολύ με αποτέλεσμα να γίνεται ελαφριά και να φυλοποιείται. Η σφολιάτα ήταν γνωστή στους Αιγύπτιους, στους Έλληνες και στους Ρωμαίους. Πληροφορίες για τη διαδικασία παραγωγής της βρίσκονται σε ένα συνταγολόγιο του 500μ.Χ. Η πρώτη επίσημη συνταγή σφολιάτας δημοσιεύεται το 1653 στο βίβλιο “Patissier Francois” από τον Pierre Francois La Varenne, πρώην μάγειρα του βασιλιά Ερρίκου του 4ου της Γαλλίας.
Η παρασκευή της σφολιάτας γίνεται με αλεύρι, βούτυρο, αλάτι και νερό. Το σωστό και προσεκτικό δούλεμα των συστατικών έχει σαν αποτέλεσμα ο αέρας να εγκλωβισθεί ανάμεσα στα διάφορα στρώματα της ζύμης και του βουτύρου. Κατά τη διάρκεια του ψησίματος ο αέρας αυτός διογκώνεται και σπρώνει προς τα πάνω τα στρώματα της ζύμης. Έτσι επιτυγχάνεται αυτό που λέμε φυσικό φούσκωμα. Η σφολιάτα καλής ποιότητας ξεχωρίζει από το φούσκωμα το χρώμα, το άρωμα και τη γεύσης της.
