Πειθαρχία & αυτοπειθαρχία
Για την άρτια & έγκαιρη διεκπεραίωση όλων μας των στόχων, σημαντική είναι η πειθαρχία.
Για την απώλεια βάρους, ενίοτε αισθανόμαστε την ανάγκη να απευθυνθούμε στον ειδικό, ακριβώς γιατί δεν την έχουμε σε μεγάλο βαθμό.
Η πειθαρχία είναι μια σύνθετη λέξη, που μπορεί να οριστεί με δυο τρόπους…
Είτε άρχω δια της πειθούς, είτε πείθω δια της αρχής.
Ο ρόλος του διατροφολόγου δεν ειναι “αστυνομευτικός”. Αν το πιστέψουμε αυτό δεν πρόκειται να λύσουμε οριστικά κανένα μας διατροφικό πρόβλημα. Θα πρέπει να αναζητήσουμε τον ειδικό που θα μας καθοδηγεί μέσα από από το τραγούδι των “Σειρήνων”….
Προσφάτως όμως έμαθα από ελλογιμότατη & εμβριθή πηγή που εκτιμώ αφάνταστα, ότι υπάρχει πέρα από το ρήμα πείθω, που σημαίνει ετυμολογικά “παροτρύνω κάποιον αποτελεσματικά να προβεί σε μια ενέργεια που αρχικά τον έβρισκε αντίθετο ή αδιάφορο, του αλλάζω γνώμη με επιχειρήματα ή με την άσκηση εντονότερης πίεσης, αλλά όχι με τη χρήση ωμής βίας”, το ρήμα “πύθω”.
Το πύθω λοιπόν σημαίνει σαπίζω. Στραγγαλίζω και σφίγγω εξ ου κ η λέξη πύθωνας.
Ας αναλογιστούμε λοιπόν πώς “πείθουμε” τον εαυτό μας, πώς & με ποιον τρόπο μας “πείθουν”.
Πόσους διαιτολόγους έχουμε στο περιβάλλον μας; ‘Όλοι έχουν μια άποψη για το τι κάνουμε, πότε πρέπει να σταματήσουμε, αν το κάνουμε σωστά…
Συχνές εκφράσεις: όχι άλλη δίαιτα, είσαι καλά, χάλασες στο πρόσωπο κτλ, ο δικός μου διαιτολόγος…. μπλα μπλα, το θέμα είναι στο μυαλό κ να το πάρεις απόφαση μπλα μπλα, πρέπει να το κάνεις μόνος, τι πληρώνεις μπλα μπλα, εγώ έχω πρωινό 6 μικρά αμύγδαλα, εσένα σου έχει κουλούρι, έλα στο δικια μου διαιτολόγο κτλ ….
Πειθαρχία λοιπόν & αυτοπειθαρχία μέχρι να διώξουμε τον εσωτερικό πύθωνα.
